Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Μαθήματα Σακχαρώδη διαβήτη 2016 του Συλλόγου Γενικών Ιατρών Κέρκυρας




Είμαστε σε ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε την διοργάνωση του πρώτου ενιαίου κύκλου μαθημάτων σακχαρώδη διαβήτη που οργανώνουμε για πρώτη φορά ως σύλλογος και εγκαινιάζει τις εκπαιδευτικές μας δραστηριότητες για τους γενικούς ιατρούς της Κέρκυρας.



Τα μαθήματα θα γίνουν με τη συμμετοχή του υπεύθυνου του ιατρείου Σακχαρώδη Διαβήτη της Β’ παθολογικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ιωαννίνων κ. Ευάγγελου Ρίζου και του υπεύθυνου του ιατρείου Σακχαρώδη διαβήτη του νοσοκομείου Κέρκυρας κ.Πέτρου Πολιτάκη

Θα γίνουν σε κλειστό γκρουπ (κλινικό φροντιστήριο) με περιορισμένο αριθμό 12 συμμετεχόντων ώστε να υπάρξει διαδραστικότητα Κάθε μάθημα θα έχει δίωρη διάρκεια στο πρώτο 40λέπτο της οποίας θα γίνει θεωρητική ανάπτυξη του θέματος και στο δεύτερο θα συζητηθούν κλινικά περιστατικά και συζήτηση των συμμετεχόντων πάνω σε αυτά από τους κ.Ρίζο και Πολιτάκη.

Τα μαθήματα είναι 2 σε ενιαίου κύκλο, με την ολοκλήρωση των οποίων θα δοθεί πιστοποιητικό συμμετοχής.

Το πρώτο θα γίνει την Τετάρτη 18 Μαΐου  έχει τίτλο «Από τη διάγνωση του ΣΔ στη βασική ινσουλίνη»

Το δεύτερο θα την Τετάρτη 1 Ιουνίου και θα έχει τίτλο «Εντατικοποιημενη ινσουλινοθεραπεια»

Τα μαθήματα θα είναι δωρεάν για τα μέλη του συλλόγου μας.

Δεδομένου του μικρού αριθμού συμμετεχόντων θα τηρηθεί αυστηρά αριθμός προτεραιότητας βάση απάντησης στο mail αυτό ή με τηλεφωνική επικοινωνία στο 6947839146

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Φοίβος Κακαβίτσας

Νεα αυξημενα όρια στο βιοχημικό έλεγχο

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Ενημερωση από τη σημερινή συναντηση με τις αρχές του νοσοκομείου


Η συναντηση οργανωθηκε μετά από καλεσμα της ΕΓΕΣΥΚ στο οποίο ανταποκρίθηκε η διοικηση του ΓΝ Κέρκυρας (άλλο που δεν ήθελε)
Εγινε ουσιαστικά κλήση να αναλάβουν οι γενικοί γιατροί τη διαλογή στα επείγοντα του νοσοκομείου, μετά τη στελέχωση που έγινε στην Παθολογική (όπου πλέον εφημερευουν ειδικευμένοι σε ενεργό εφημερία τόσο στον Όροφο αλλα και στα επείγοντα).

Ως συλλογος αναπτύξαμε τη παγια θέση μας ότι ως γιατροί αμιγώς ΠΦΥ δεν έχουμε θεση στο νοσοκομείο.
Συγκεκριμένα για τη διαλογή θεσαμε ότι θα μπορούσαμε να μη θεσουμε κολλύμα σε όποιον συναδερφο θελήσει μόνος του και αναλλαμβάνοντας τις ευθύνες του να πάει,, εφόσον τηρηθούν οι ακόλουθες προυποθέσεις

1) Συνεχή παρουσία σε ενεργό εφημερία τόσο παθολόγου, όσο και χειρουργού στα επειγοντα
2) Στελέχωση του triage με τουλάχιστον 2 γενικούς γιατρούς και νοσηλευτη, (καθώς θα βλέπουν μεγαλύτερο όγκο περιστατικών από όσο θα βλέπουν τουλάχιστον 4 γιατροί και 2 νοσηλευτές στα επείγοντα).
3) Μικτή εφημερευση καθώς σκοπός είναι να αποσυμφορηθεί ο μεγάλος όγκος εργασίας αλλα και δεν υπάρχουν δυνατότητες ρεπό μετά από ενεργό εφημερία (καθώς ήδη τα χωρια με τις απανωτές μετακινήσεις έχουν παει σχεδόν όλα ανά 2 εβδομάδες και κάποια ανα μηνα).
4) Τι θα γίνει σε περίπτωση που στο μέλλον λειψουν (λογω ληξης θητειας, συνταξιοδοτήσεων κοκ) οι εφημερευοντες εντός του ΤΕΠ..
5) ότι επί του παρόντως δεν υπάρχει δυνατότητα τέτοιας εφημερευσης καθώς στα 2 ΚΥ πραγματοποιούν όλοι 7 εφημερίες (εδω υπήρξε η τραγικη απαίτηση για 8η εφημερία, αλλά και η απάντηση ότι αυτό δε θαγίνει ποτέ όσο καποιοι στο νοσοκομείο στις κλινικές που βρίσκονται σε δυσκολία, συνεχίζουν να εφημερευουν από το σπίτι τους ή καθόλου)
6) ότι εφόσον υπάρχουν λεφτά για τέτοια εφημερυεση γιατί να μη δωθούν για τις εφημερίες στο ΠΕΔΥ της πόλης, ωστε να υπαρξη ουσιαστική ανακούφιση στην παροχή ΠΦΥ στην πόλη.
7) Οτι τιποτα από όλα αυτά δε προκειται να γίνει εφόσον οι μετακινήσεις δεν είναι μόνο εθελοντικές. Εφόσον υπάρξει οποιαδήποτε εντολή μετακίνησης από παραπάνω (όπως σαφώς υπαινηχθει ο διοικητής), ξερουμε ήδη την απάντηση. Την εχουμε δώσει και προ έτους κατά την αποχώρηση μας όταν αρνηθήκαμε επαναλλαμβανόμενα εντέλλεσθαι. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι σαφές ότι θα εφαρμόσουμε όλες τις αποφάσεις μας για πάγωμα καθε τακτικής εργασίας στα ΚΥ και πάγωμα όλων των μετακινήσεων (Αεροδρόμιο, ΠΙΚΠΑ, Α'βαθμιες επιτροπές, Διαβητολογικό κοκ).
Υ.Γ. στο επόμενο ΔΣ του συλλόγου μας θα σχολιαστούν και θα εκτιμηθούν οι στάσεις -θετικές ή αρνητικές- των παρευρισκομένων (όπως του Παθολόγου διευθυντη του ΚΥ Αγ.Μαρκου που έδωσε επανειλλημένα το ελεύθερο για τις μετακινήσεις από το δικό του ΚΥ καθώς και άλλων εμπλεκομένων (διευθυντη ιατρικής υπηρεσίας, δειυθυντη του ΠΕΔΥ της πόλης της Κέρκυρας, του διευθ.επιστ.συμβουλίου του νοσοκομείου, τους παρόντες χειρουργικού τομέα΄, όπως και του υγειας της περιφέρειας Ιονίων και διευθυντη οφθαλμολογικής καθώς και της ΕΓΕΣΥΚ).

Για την μεταφορά των γεγονότων
Ο Πρόεδρος του συλλόγου
Φοίβος Κακαβίτσας

Γενικοί γιατροί και επείγοντα νοσοκομείου.

Με δεδομένη την παραφιλολογία όσων επί χρόνια ασκούσαν διοίκηση χωρίς να έχουν τις αντίστοιχες γνώσεις και πολλών παροικούντων στην Ιερουσαλήμ που λειτουργούν σε λογικές του 1950, αποφασίσαμε να μεταφέρουμε δημόσια επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα και μετααναλύσεις επι του ζητήματος.
Η αλήθεια είναι ότι όποιος απλά θελει να δειχνει ασπρες ποδίές και να παραφιλολογεί από τις στήλες των εφημερίδων και των τηλεοράσεων δε θα σταματησει ούτε μπροστά σε τεκμηριωμένα δεδομένα, αλλα ευτυχώς που υπάρχουν οι κοινωνία μας δεν αποτελείται μόνο από τετοιους ανθρώπους...


Σύλλογος Γενικών Ιατρών Κέρκυρας                                          Κέρκυρα    20/4/16


Προς:      Διοικητή και Υποδιοικητή 6ης ΥΠΕ       
               Διοικητή ΓΝ Κέρκυρας

Θέμα: Γενικοί γιατροί και επείγοντα νοσοκομείου.

Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την παρουσία γενικών γιατρών σε επείγοντα νοσοκομείου, θα θέλαμε να παραθέσουμε κάποια στοιχεία που βασίζονται σε μελέτες και εμπειρία από χώρες όπου έγιναν ανάλογες προσπάθειες.
Καταρχήν θέλουμε να ξεκινήσουμε με μια απαραίτητη διευκρίνηση: άλλο πράγμα είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και άλλο η πρωτοβάθμια περίθαλψη. Η ΠΦΥ περιλαμβάνει την περίθαλψη, δηλαδή την πρώτη επαφή του ασθενούς με τον γιατρό και την σε πρώτο βαθμό προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματός του, που δεν απαιτεί εισαγωγή σε νοσοκομείο και απομάκρυνση του ασθενούς από τον τόπο κατοικίας του. (1) Δεν περιορίζεται, όμως, μόνο σε αυτή, αλλά περιλαμβάνει ένα ευρύ πλέγμα υπηρεσιών και φροντίδων υγείας που επιτυγχάνονται με τη συνεργασία πολλών επαγγελματιών υγείας με έμφαση στην πρόληψη και την προαγωγή υγείας και με απαραίτητα στοιχεία την συνεχή, σφαιρική, συντονισμένη και προσανατολισμένη προς την οικογένεια και την κοινότητα φροντίδα. (2,3)
Είναι σαφές ότι ΠΦΥ δεν γίνεται να ασκηθεί σε ένα νοσοκομείο. Αλλά ακόμα και αν μιλάμε μόνο για πρωτοβάθμια περίθαλψη-και όχι φροντίδα υγείας- πρέπει να λάβουμε υπόψη τα εξής:
Η επιδημιολογία της Γενικής Ιατρικής, δηλαδή τα περιστατικά που αντιμετωπίζει, είναι ουσιαστικά διαφορετική από εκείνη της δευτεροβάθμιας φροντίδας. (3). Για το λόγο αυτό και η εκπαίδευση και ο τρόπος σκέψης του γενικού γιατρού οφείλουν να είναι διαφορετικά από έναν ειδικό νοσοκομειακό γιατρό.
Για παράδειγμα, ένας ασθενής με βήχα που παρουσιάζεται σε έναν γενικό γιατρό σπάνια πάσχει από πνευμονία αντίθετα με αυτόν που προσέρχεται στο νοσοκομείο. Ο λόγος είναι απλός. Οι ασθενείς που προσφεύγουν στον γενικό γιατρό και σε ένα νοσοκομείο δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.  Στο νοσοκομείο προσέρχονται συνήθως οι ασθενείς μετά από αρκετές ημέρες νόσησης, με βαριά συμπτωματολογία, με επιβαρυντικούς παράγοντες και παθήσεις ή μετά από παραπομπή άλλου γιατρού. Αυτοί θα χρειαστούν επιπλέον έλεγχο και εξειδικευμένη αντιμετώπιση. Αντίθετα, ο γενικός γιατρός στο ιατρείο του θα διαχειριστεί καλύτερα τον ασθενή του, τον οποίον γνωρίζει και με τον οποίο έχει αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση.
 Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έγκυρες επιστημονικές εταιρείες έχουν δημοσιεύσει πρωτόκολλα και κατευθυντήριες οδηγίες ειδικά για χρήση από γιατρό πρωτοβάθμιας, τα οποία διαφέρουν από τα νοσοκομειακά, γιατί λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες που αντιμετωπίζει και τα μέσα που έχει διαθέσιμα ο γιατρός εξωνοσοκομειακά. Επιπλέον, η προνοσοκομειακή αντιμετώπιση του επείγοντος διαφέρει από την αντίστοιχη ενδονοσοκομειακή. (4,5,6)
Άλλη συχνή παρανόηση: συζητείται η διενέργεια διαλογής-το γνωστό triage-από γενικούς γιατρούς. Η διαλογή ορίζεται ως η αξιολόγηση των περιστατικών που προσέρχονται σε ΤΕΠ και η ιεράρχηση της προτεραιότητά τους, ενώ στα περισσότερα κράτη του κόσμου γίνεται από εκπαιδευμένη νοσηλεύτρια βάσει συγκεκριμένων πρωτοκόλλων. (7)  Άλλο πράγμα είναι η διαλογή (triage)  και άλλο το «εξετάζω και αντιμετωπίζω» ή “see and treat”, Στο δεύτερο γίνεται εξέταση από έναν γιατρό εκπαιδευμένο στα επείγοντα, ενώ πολύ συχνά απαιτούνται επιπλέον εξετάσεις και παραπομπή σε άλλες ειδικότητες. Δεν γίνεται να επιχειρείται στον ίδιο χώρο ταυτόχρονα διαλογή και διαχείριση ενός  περιστατικού. (7).
Επιπλέον, ζητείται από τους γενικούς γιατρούς να εξετάζουν στο νοσοκομείο μόνο περιστατικά "πρωτοβάθμιας" ή "απλά" ωσάν να είναι εύκολη η διάκριση ανάμεσα σε απλά ή μη περιστατικά. Ο ασθενής δυστυχώς δεν έρχεται με την ταμπέλα "πρωτοβάθμιος" ή "δευτεροβάθμιος" ούτε ως "απλό" η "επιπλεγμένο" περιστατικό. Κάτι τέτοιο θα έκανε τη ζωή κάθε γιατρού των επειγόντων πολύ πιο εύκολη. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική.
Μελέτες στο εξωτερικό έχουν δείξει ότι από τα περιστατικά που προσέρχονται στο ΤΕΠ μόνο το 6,3% θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί στην πρωτοβάθμια, ενώ ακόμα και από αυτά τα περιστατικά σχεδόν το 90% -δηλαδή η πλειονότητα- προσήλθαν με συμπτώματα συνήθη για οποιονδήποτε ασθενή του ΤΕΠ. Δεν υπήρχε, δηλαδή, καμία κραυγαλέα διαφορά και κανένα ειδικό σύμπτωμα που να ξεχωρίσει τα "πρωτοβάθμια" λεγόμενα περιστατικά από τα υπόλοιπα. Και το χειρότερο: ακόμα και από αυτούς τους ασθενείς που θεωρητικά θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπισθεί εξωνοσοκομειακά, το 12,5% χρειάστηκε τελικά να νοσηλευτεί και το 3.5% να χειρουργηθεί άμεσα (8). Άρα τα πράγματα δεν είναι απλά. Δεν είναι ασφαλές να μην γίνεται η συνήθης διερεύνηση σε ένα περιστατικό, γιατί θεωρήθηκε αρχικά ότι θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί πρωτοβάθμια.
Ποιος άλλωστε μπορεί με ασφάλεια να αποφασίσει; Αν το κάνει ο γενικός γιατρός χωρίς να κάνει διεξοδικό εργαστηριακό έλεγχο, κινδυνεύει σε περίπτωση κακής έκβασης να κατηγορηθεί για αμέλεια και για το ότι δεν χρησιμοποίησε όλα τα διαθέσιμα μέσα για να καταλήξει σε σωστή διάγνωση. Αν πάλι χρησιμοποιήσει όλες τις εξετάσεις που γίνονται σε ένα νοσοκομείο, τότε τι είδους πρωτοβάθμια περίθαλψη παρέχει και γιατί είναι τόσο αναγκαία η παρουσία του γενικού γιατρού; Δεν θα μπορούσαν τα ίδια να γίνουν από τους γιατρούς των ΤΕΠ;
Στο επιχείρημα ότι εδώ και χρόνια στο εξωτερικό λειτουργούν πριν ή δίπλα σε οργανωμένα ΤΕΠ δομές με γενικούς γιατρούς για αποσυμφόρηση τους, ας εξετάσουμε τι μας δείχνει η διεθνής εμπειρία. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση από την Cochrane, που συγκέντρωσε τα αποτελέσματα σχετικών μελετών, έδειξε ότι η παρουσία γενικών γιατρών δεν πρόσφερε σημαντικά οφέλη συγκρινόμενα με επειγοντολόγους -ενώ σε κάθε περίπτωση χρειάζονται ακόμα μελέτες προκειμένου να καταλήξουμε σε οριστικά συμπεράσματα. (9)  Επιπλέον, το  Βασιλικό Κολλέγιο των Γενικών Ιατρών σε ανακοίνωσή του το 2014 αναφέρει ότι ο γενικός γιατρός είναι περισσότερο χρήσιμος κοντά στους ασθενείς του στην κοινότητα και ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενδυνάμωση των πρωτοβάθμιων δομών υγείας, ώστε ο ασθενής να βρίσκει τον γιατρό του όταν τον χρειάζεται. Αυτή, άλλωστε, είναι και η πιο αποτελεσματική και οικονομική λύση για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών και την αποσυμφόρηση των νοσοκομείων. (10) Πολύ πρόσφατη μάλιστα μελέτη του πανεπιστημίου του Sheffield (2015) έδειξε ότι η παρουσία γιατρών πρωτοβάθμιας στα επείγοντα αντί να μειώσει παραδόξως αύξησε το φόρτο εργασίας και την προσέλευση ασθενών στα επείγοντα νοσοκομείων, φαινόμενο που πρέπει να αναλυθεί περαιτέρω. (11)

Η λύση είναι μία: να μην φτάνουν αυτά τα περιστατικά στο νοσοκομείο, τουλάχιστον όχι με την συχνότητα που φτάνουν τώρα, ελλείψει άλλης επιλογής. Μόνο τότε θα υπάρχει εξοικονόμηση πόρων και καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη. Αν λειτουργεί ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού οι περισσότεροι ασθενείς μάλλον θα προτιμήσουν να απευθυνθούν στον γιατρό τους για ενοχλήματα ελάσσονα, παρά να περιμένουν ώρες για να δουν έναν άγνωστο στα επείγοντα. Επιπλέον, η λειτουργία σε διευρυμένο ωράριο των ΠΕΔΥ αστικού τύπου, κάτι απόλυτα εφικτό και πραγματοποιήσιμο, θα δώσει μια εναλλακτική στους ασθενείς που ψάχνουν για έναν γιατρό ΠΦΥ στα αστικά κέντρα εκτός πρωινού ωραρίου. Έτσι, δε θα χρειάζεται να καταφεύγουν στο νοσοκομείο, αποφορτίζοντας πραγματικά τα επείγοντα από περιστατικά που μπορούν πραγματικά να εξυπηρετηθούν εξωνοσοκομειακά. Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος του Γενικού Ιατρού, όχι να αποφασίζει με κίνδυνο και χωρίς καμία τεκμηρίωση ποιος είναι "πρωτοβάθμιος"' ή όχι μέσα στο νοσοκομείο, αλλά να κάνει αυτό που γνωρίζει  καλύτερα εξωνοσοκομειακά.

            Ο Πρόεδρος                                                                                           Η Γραμματέας
Φοίβος Κακαβίτσας                                                                              Σοφία Παναγιωτίδου


Βιβλιογραφία
1. Μωραίτης, Ε.1996 " Μια ρεαλιστική πρόταση για τη δημιουργία ενός σύγχρονου συστήματος Πρωτοβάθμιας Ιατρικής Φροντίδας στην Ελλάδα" στο Κυριόπουλος, Γ. Φιλαλήθης, Τ." Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Ελλάδα¨Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα.
2. Κυριόπουλος Γ "Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και η Γενική Ιατρική στην Ελλάδα. Το πολιτικό πρόβλημα και οι διαστάσεις του. Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα, 1996)
3. Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ της ΓΕΝΙΚΗΣ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ  WONCA, ΕΥΡΩΠΗ 2002 Ευρωπαϊκή Εταιρεία για την Γενική / Οικογενειακή Ιατρική
4. NICE Guidelines, www.nice.org.uk/guidance  Chest pain of recent onset: assessment and diagnosis, Head injury: assessment and early management Pre-hospital assessment, advice and referral to hospital
5. The Pre-Hospital Emergency Care Council (PHECC) Clinical Practice Guidelines 2012 available at www.phecit.ie
6. Joseph J. Mistovich, Keith J. Karren, Brent Hafen  Prehospital Emergency Care: Pearson New International Edition 10e édition 2013
7. DavidCarson,HenryClayandRickStern, Primary Care and Emergency Departments, ReportfromthePrimaryCareFoundation March2010

8. Raven MC, et al.    Comparison of Presenting Complaint vs Discharge Diagnosis for Identifying “ Nonemergency” Emergency Department Visits ,    JAMA. 2013;309(11):1145-1153

9. Khangura JK, Flodgren G, Perera R, Rowe BH, Shepperd S, Primary care professionals providing non-urgent care in hospital emergency departments, Cochrane Cohrane Database of systematic reviews, 2012

10. Royal College of  General Practitioners response to College of Emergency Medicine report proposing to have GPs in Emergency Departments of hospitals Publication date: 22 May 2014

11. Shammi Ramlakhan, Suzanne Mason, Colin O'Keeffe,, Alicia Ramtahal, Suzanne Ablard     Primary care services located with EDs: a review of effectiveness Emerg Medicine Journal doi:10.1136/emermed-2015-204900

 



Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Ποιος θα μας σώσει από τους σωτήρες;



Το νοσοκομείο της Κέρκυρας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα και δυστυχώς έχει πολλούς «σωτήρες». Όπου ακούς πολλούς  «προστάτες»  σε αυτό το νησί περιμένεις να δεις και το τι κρύβουν..…
Ανάμεσα τους και γνωστός δημοσιογράφος τοπικών μέσων ενημέρωσης συστηματικά, μάλλον ανέλαβε, να αναπαραγάγει «λύσεις», που πιθανά κάποιοι από το εσωτερικό του νοσοκομείου του υπαγορεύουν. Όταν έχει δημοσίως συνέντευξη, είτε με την πρόεδρο της Ένωσης Ιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας, είτε με τον διοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας, είτε με οποιονδήποτε έχει σχέση με το νοσοκομείο μας, δεν παραλείπει να ρωτήσει αν και πότε οι γενικοί ιατροί θα στελεχώσουν το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου.
Ο αληθινός δημοσιογράφος θα έπρεπε όμως να κάνει ρεπορτάζ. Όπως έκανε ο ίδιος για το νοσοκομείο της Κεφαλονιάς στο οποίο υπηρετούν 2 μόλις παθολόγοι. Παραδόξως εκεί ξέχασε να ρωτήσει αν υπάρχουν γενικοί ιατροί στο νησί της Κεφαλονιάς…Στην Κέρκυρα όμως δεν τους ξεχνάει.
«Ξεχνάει» όμως τυχαία να κάνει ρεπορτάζ για τον αριθμό τον υπηρετούντων παθολόγων του νησιού.
Θα τον βοηθήσουμε λοιπόν: 9 παθολόγοι υπηρετούν στο νοσοκομείο της Κέρκυρας. Άλλοι 2 παθολόγοι υπηρετούν στα ΚΥ του νησιού και 3 παθολόγοι στη ΜΥ-ΠΕΔΥ (πρώην ΙΚΑ). Σύνολο 14 παθολόγοι στο ΕΣΥ!
Στα επείγοντα όμως του νοσοκομείου σύμφωνα με τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου, θα πρέπει να δουλέψουν οι γενικοί ιατροί (!), αδιαφορώντας για την κατάσταση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του νησιού.

14 παθολόγοι στο ΕΣΥ της Κέρκυρας!  
Κι όμως την ίδια στιγμή όποιος Κερκυραίος προσπάθησε να κλείσει ραντεβού με παθολόγο στο νοσοκομείο θα διαπίστωσε ότι στο νοσοκομείο δεν λειτουργεί τακτικό παθολογικό ιατρείο!
Κι όμως ο διευθυντής της Β΄ παθολογικής κλινικής κος Τσαπόγας προσφάτως παραιτήθηκε (ή τον παραίτησαν;) και το διαβητολογικό ιατρείο που λειτουργούσε θα έκλεινε, αν δε το αναλάμβαναν οι γενικοί ιατροί! Οι γενικοί ιατροί που εκτός από τα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία του νομού, όπου παρέχουν την πλέον σημαντική στα υγειονομικά συστήματα πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, καλύπτουν το διεθνές αεροδρόμιο Κέρκυρας και το ιατρό-κοινωνικό κέντρο (πρώην ΠΙΚΠΑ) ελλείψει παιδιάτρου. Καλύπτουν όσα περιφερειακά ιατρεία έχουν μείνει κενά, εξαιτίας των αγροτικών ιατρών που έχουν μετακινηθεί στο νοσοκομείο. Οι γενικοί ιατροί για να εξυπηρετούν τον κερκυραϊκό λαό, δεν παίρνουν τα νόμιμα ρεπό τους και δεν μπορούν να πάρουν την κανονική τους άδεια που τους οφείλεται από το 2015. Οι γενικοί ιατροί που φτάνουν πλέον να κάνουν το μέγιστο επιτρεπόμενο εφημεριών (7 μηνιαίως έκαστος και ακόμα παραπάνω σε κάποια κέντρα υγείας).
Κι όμως ο δημοσιογράφος όμως δεν έκανε ρεπορτάζ για το πόσες εφημερίες κάνουν οι παθολόγοι του νοσοκομείου… Για το πόσες εφημερίες κάνουν οι παθολόγοι του πρώην ΙΚΑ;;; (παρότι αυτό είναι εύκολο.. ούτε μία…)… Ούτε φυσικά ρώτησε μήπως ή σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον κ.Τσαπόγα ήταν ότι τον μήνα πριν παραιτηθεί έκανε 7 ενεργείς εφημερίες, ενώ κάποιοι συνάδελφοι του τον ίδιο μήνα έκαναν από λιγότερες έως καμία…
Κι όμως ο δημοσιογράφος δεν έκανε ρεπορτάζ ούτε για το ποιες ειδικότητες ορίζει ο νόμος ότι οφείλουν να στελεχώνουν τα ΤΕΠ των νοσοκομείων. Ο δημοσιογράφος δεν «βρήκε» ολόκληρο νόμο. «Ανακάλυψε» όμως την παράνομη εγκύκλιο που μιλά για μετακίνηση γενικών ιατρών για διαλογή στα ΤΕΠ, η οποία φτιάχτηκε προφανώς για να μπαλώσει άρον άρον «τρύπες» σε νοσοκομεία τύπου Κεφαλονιάς που έχουν απομείνει με 2 παθολόγους. Τι κι αν εμείς στην Κέρκυρα έχουμε 14.. Κάποιοι γνωστοί του δημοσιογράφου εντός του νοσοκομείου, μάλλον θα βολευόταν με τους γενικούς ιατρούς στα επείγοντα και θα συνέχιζαν να εφημερεύουν «από το τηλέφωνο»….
Από την άλλη πλευρά ο έτερος διευθυντής Παθολογικής που μας «έμεινε», αποφάσισε πως για να «βοηθήσει» (ποιον άραγε;) έπρεπε να διασπάσει την ένωση γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας και να συστήσει την “ένωση νοσοκομειακών ιατρών” της οποίας έτυχε να είναι και πρόεδρος. Και καλώς ζητάει περισσότερους επικουρικούς παθολόγους. Μακάρι να είχαμε 20 στο νησί. Αναρωτιόμαστε όμως ακόμα και τότε εάν ο δημοσιογράφος θα δεχόταν ότι τα επείγοντα του νοσοκομείου πρέπει να καλύπτονται μόνιμα από ειδικό παθολόγο;  Ή μήπως θα συνέχιζε να ρωτάει γιατί δεν έρχονται στα επείγοντα του νοσοκομείου οι γενικοί ιατροί;
                                                                                               
Για την αναπαραγωγή και δημοσιοποίηση του κειμένου 
Ομόφωνα το ΔΣ του Σύλλογου Γενικών Ιατρών Κέρκυρας